هر کسب و کار و هر تاجری که محصول یا خدماتی را به مشتریان ارائه میدهد می تواند و باید برند خود را طبق قانون در اداره ثبت شرکت ها علائم و اختراعات به ثبت برساند برای پایدار ماندن در بازار فشرده و پر رقابت امروزی به یک اسم تجاری معتبر نیاز است
طبق ماده 2 قانون ثبت علائم و اختراعات (( حق استعمال انحصاری برند فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت برساند . ))
برای اینکه محصول صنعتی و تجاری هر کسب و کاری مشخص گردد ، تجار و بازرگانان علامتی انتخاب می کنند و محصولات خود را طبق آن معرفی و منتشر می کنند فایده ای که این کار دارد این است که مشتریبه محض رویت علامت می داند که این محصول به کارخانه یا تاجر مورد اعتماد او مربوط می شود
ماده 1 قاون علائم و اختراعات موب اول تیر 1310 علائم تجاری را اینگونه معرفی می کند : (( علائم تجاری عبارت است از هر قسم علامتی از نقش ، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن گه برای امتیاز و تشخیص محصول تجارتی ،فلاحتی اختیار می گردد. ))
انجمن بازاریابی آمریکا (AMA) در سال 1960تعریفی ارائه داده است که یکی از قدیمی ترین تعاریف به شمار می رود . این تعریف عبارت است از یک اسم ، علامت ، نماد یا طرح یا ترکیبی از آن ها به منظور شناسایی کالاها و خدمات ارائه شده توسط فروشنده یا گروهی
نام تجاری را میتوان سنبل و نمادی از کالا دانست از کالا دانست که قادر است از طریق آرم، ترکیب رنگ، صدا، مظاهر و حتی شیوه های نوشتاری، پیام مورد نظر را به مخاطب منتقل ساخته و در اولین نگاه ،کالای مورد نظر را به ذهن وی آورد. نشان تجاری که قابلیت ثبت شدن را داشته باشد می تواند یک یا ترکیبی از چند کلمه،حرف،عدد،نقاشی ،سمبل،نقش های سه بعدی (شکل و بسته بندی کالاها)علائم سمعی مثل موسیقی یا اصوات،رایحه و یا رنگ هایی جهت معرفی ویژگی ها باشد.
نام تجاری به عنوان یک میانبر می تواند ذهن انسان ا در برخورد با سیل عطیم اطلاعات بازاریابی یاری رساند به عنوان چشم اندازی عمل می کند تا مدیران ارشد سازمان را از خطر خارج شدن از مسیر اصلی حفظ کند فرصتی جهت اثر بخش کردن و ماندگار شدن کالا و محصولا به دست می دهد . هیجانات و عواطب مصرف کنندگان را برمی انگیزاند و چناچه کالای مورد نظر مورد قبول مشتری واقع شود وفاداری مشتری به آن کالا را در پی دارد
به کار بردن نام تجاری ابزاری است برای در اختیار داشتن مالکیت قانونی یک محصول . با ایجاد نام تجاری در اصل صاحبان کسب و کارها یک سرمایه گذاری برری محصول خود انجام می دهند ثبت قانونی نام تجاری تا حدودی حمایت قانونی را برای آنان فراهم می آورد و یکی از عوامل تاثیرگذار روی نام برند حفاظت قانونی آن است
حفاظت قانونی از محصول سبب می شود تا یک برند قدرتمد و همچنین یک امتیاز مصرف کننده مطلوب در دنیای پر رقابت فعلی برای شرکت هایی که دارای علائم و اسامی تجاری ثبت شده هستند ایجاد می شود هنگامی که یک برند ثبت می شود در اصل نام و نشانی که برای محصول استفاده می وشد از آسیب ها مصون می ماند
در ایران ثبت علائم تجاری و اختراعات بر عهده اداره مالکیت های صنعتی است . اداری مالکیت صنعتی سازمان ثبت و اسناد و املاک کشور ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی اعم از اختراع ، علائم ، علامت جمعی و طرح صنعتی را عهده دار است همچنین تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همین طور نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیون های ذی ربط، بر عهده ی سازمان ثبت اسناد و املاک است.

1. یک برند خوب باید نشان دهنده کیفیت و نوع محصول و خدمات ارائه شده باشد
2. توسط هیچ کسب و کاری مورد استفاده قرار نگرفته باشد
3. به خوبی به خاطر سپرده شود ، توجه مصرف کننده را به خود جلب کندو بر روی مخاطب
4. اثر مثبت ایجاد کند باید گمراه کننده و القا کننده یک موقعیت جغرافیایی اشتباه باشد
5. در بردارنده یک صفت کلی از محصولات باشد و مزایای محصول را توصیف کند
6. اگر فارسی باشد باید مستند معنایی در لغت نامه دهخدا داشته باشد
7. مناسب با فعالیت شرکت باشد
8. به سهولت بتوان آن را تلفظ و تبلیغ نمود.
9. صفات مشخصه علامت تجاری را دارا باشد
   هر علامت تجاری دارای دو صفت اصالت و تازگی است و این دو زمانی حاصل می شود که ابتکار به خرج داده ود اصالت یعنی علامت استفاده شده اختصاصی می باشد و در کالای دیگری استفاده نشده باشد تازگی یعنی علامت ثبت شده به دلیل تغییرات حاصل شده در آن از علامت سابق متمایز باشد
   

1. در آیین نامه علائم ، کالای تجاری به چند دسته طبقه بندی شده است و هر علامتب که ثبت شده در طبقه خود قابل ثبت و نقل و انتقال نیست
   دسته بندی علائم تجاری به صورت زیر است
   صنایع و محصولات شیمیایی
   فلزات و مصنوعات فلزی
   دستگاه و لوازم و آلات فنی و علمی و صنعتی
   مصنوعات و اشیا ساخته شده از مواد مختلف
   مصنوعات نساجی
   اسباب بازی و لوازم ورزشی
   مواد غذایی
   محصولات کشاورزی
   و سایر موارد

1. حق استعمال علامت تجاری برای مالک را در بردارد
   از عرضه کالاهای مشابه توسط شخص ثالث تحت علائم تجاری که شبیه یا به صورت گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری مالک برند است جلوگیری می شود
   حق استعمال فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند
   مانع از تلاش های متقلبان برای استفاده از علائم مشخص به منظرو فروش و ارائه خدمات نامرغوب می شود
   برای مصرف کنندگان نیز شرایط سالمی ایجاد می کند تا با خیال آسوده و آگاهی کامل کالاهای مورد نیاز خود را تهیه کنند
   ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
   ثبت علامت تجاری تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند .
   شرکت ها را قادر می سازد محصولاتشان را از یکدیگر متمایز سازند.
   ثبت علامت تجاری می تواند برای دریافت وام نیز حائز اهمیت باشد.
   ثبت علامت تجاری می تواند برای شرکت ها وجهه و شهرت ایجاد کند و ابزار مناسبی جهت بازاریابی باشد.
   علامت تجاری، قابل نقل وانتقال است و باید طبق مقررات قانون ثبت علائم و اختراعات ایران به ثبت برسد.-برای ثبت انتقال باید اظهارنامه ی جداگانه و سواد مصدق سند انتقال،و در صورتی که انتقال قهری و به طریق ارث باشد سواد مصدق هر سند دیگری که مثبت انتقال به طریق ارث باشد به دائره ی ثبت علائم تسلیم شود تا پس از ثبت در ذیل ثبت اولیه و آگهی در مجله ی رسمی،تشریفات ثبت انجام گردد-.
   یک علامت تجاری ممکن است دارائی ارزشمند کسب و کار باشد.
   شرکت ها را تشویق می کند در حفظ یا بهبود کیفیت محصولات سرمایه گذاری کنند.

1. به موجب قانون، ثبت علائم تجاری اختیاری است ، مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید.دوره ی حمایت از علامت تجاری ده سال است که می توان آن را به دفعات نامحدود با پرداخت هزینه های پیش بینی شده در مقررات تمدید نمود.طبق مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران،ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
   الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
   ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.
   ج) نوشیدنی ها و آب های گازدار
   ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
   لذا به موجب این ماده،تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در آن آیین نامه،اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد، باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بوده و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
   الف-اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
   ب-شماره ثبت علامت در ایران
   بر اساس ماده ی 2 این آیین نامه،علامت و مشخصات بالا باید قبل از به معرض فروش قرار دادن جنس ،روی اجناسی که از خارج وارد شده قید گردد.همان طور که در ماده ی 7 آیین نامه آمده است،برچسب مقرره در ماده ی ذکر شده باید طوری الصاق شود که نتوان آن را از روی لفاف یا ظرفی که در آن جنس به معرض فروش گذاشته می شود به سهولت برداشت و تنظیم آن باید به طریقی باشد که نام کشور مبدا و نام و نشانی سازنده ی علامت و شماره ی ثبت و از زمانی که وزارت بهداشت اعلام کند شماره و تاریخ اجازه ی فروش در ایران خوانا باشد.تمام این نوشته ها که بر روی برچسب الصاق شده به اجناس خارجی ممکن است به زبان بیگانه باشد ،استعمال زبان فارسی نیز اختیاری خواهد بود.
   بر اساس آیین نامه ی فوق الاشاره،در سال 1342 وزارت اقتصاد آگهی ای را تحت عنوان(آگهی وزارت اقتصاد)راجع به اجرای مقررات آیین نامه نصب و ثبت اجباری علایم صنعتی بر روی اجناس دارویی،خوراکی و آرایشی صادر کرده است.به موجب این آگهی،کلیه ی داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی یا دامپزشکی،مواد غذایی،آرد های مخصوص-چای های مختلف،کاکائو،شکلات،آب نبات،پنیر،مربا،ترشی،کره،روغن های مختلف، آب های معدنی یا گازدار،شربت وآب میوه، لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون، خمیر، پماد، پودر، محلول، عطریات، ادکلن اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور می شود بایستی با برچسبی که دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده موجود باشد، به معرض فروش گذاشته شود.
   بر روی برچسب باید اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدأ و شماره ثبت علامت در ایران و شماره و تاریخ اجازه ی وزارت بهداری(در مورد داروها قید شود).در خاتمه ی این آگهی آمده است: بنابراین به کلیه ی وارد کنندگان و تولیدکنندگان اجناس مشروحه ی فوق اخطار می شود که از تاریخ نشر این آگهی در ظرف مدت یک ماه نسبت به ثبت و نصب علایم مقرر در این آیین نامه اقدام نمایند.پس از انقضا مهلت یک ماه، کلیه ی کالاهایی که علائم مربوط به آن ها ثبت و نصب نشده باشد اعم از این که نزد واردکننده یا تولیدکننده یا فروشنده(عمده فروش،مغازه دار،کسبه جزء)پیدا شود عین کالا ضبط و طبق بند(ب)از ماده ی 249 مجازات عمومی تحت تعقیب قانونی قرار خواهد گرفت.
   طبق ماده ی 47 قانون ثبت علائم تجاری مصوب سال 1386، با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نام های تجارتی، این قبیل نام ها حتی بدون ثبت،در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند. هر گونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث، به صورت نام تجارتی یا علامت یا علامت جمعی، یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود، غیر قانونی تلقی می شود.

1. بر اساس ماده ی 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب 1310، علائمی را که نمی توان به عنوان علائم تجارتی یا یکی از اجزا آن قرار داد عبارتند از:
   1)پرچم کشور و هر کشور دیگری که دولت آن را به عنوان علامت تجارتی منع کند.
   2)علائم دولتی،مملکتی و رسمی (مانند آرم جمهوری اسلامی ایران،هلال احمرو...)
   3)علائم منافی نظم یا عفت عمومی
   4)علائمی که قبلا به ثبت رسیده باشند.
   5)کلمات یا عباراتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القا نماید،از قبیل قید کلماتی چون انقلابی یا دولتی و نظایر آن ها

1. تغییرات برند - در صورتی که صاحب علامت بخواهد در جزئیات علامت تغییر دهد و یا به طبقات محصولی که علامت برای آن اختصاص داده شده اضافه کند مثلاَ علامتی که برای بسته های چای ثبت نموده برای لوازم آرایش نیز اختصاص دهد،باید به موجب اظهارنامه ی جداگانه تقاضا نماید تا دایره ی ثبت علائم با ثبت آن در ذیل ثبت اصلی و آگهی در مجله ی رسمی تصدیق مجددی به تقاضا کننده ی ثبت بدهد.
2. مقررات جزائی- قانون، علائم تجارتی را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده، مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجارتی هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است(ماده ی 49).در واقع قانون،عدم النفع را در این مورد جز خسارت قرار داده است.علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است.قانون مجازات اسلامی(تعزیرات)مصوب مرداد ماده ی 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:
   ماده ی 122-هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش به رساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند بنحوی که موجب فریب مشتری شود،به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.
   ماده ی 123-هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارد کند،به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.
   ماده ی 124-اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:
   1-کسانی که علامت تجارتی اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استتعمال نکنند.
   2-کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.
   قابل توجه است امروزه در تمامی کشورها علائم تجاری ثبت و محافظت می شود.هر یک از دفاتر ملی یا ناحیه ای ،ثبت علائم را که شامل اطلاعات کامل درخواست برای ثبت و تمدید است نگهداری می کنند،هر چند نتایج چنین ثبتی محدود به کشور مربوطه(یا ثبت های ناحیه ای کشورهای مربوطه)باشد.
   به منظور جلوگیری از ثبت جداگانه در هر دفتر کشوری یا ناحیه ای، WIPO نظام بین المللی ثبت علائم را اجرا می کند .این نظام توسط دو عهد نامه اداره می شود:توافق نامه ی مادرید،وابسته به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مادرید(موافقت نامه ی مادرید،شخص دارای اتصال توسط ملیت،مقر یا موًسسه) یا کشوری در ارتباط با یک یا هر دوی این عهدنامه ها می تواند بر اساس ثبت یا درخواست در دفتر آن کشور،ثبت بین المللی موًثری در چند یا تمام کشورهای عضو اتحادیه ی مادرید بدست آورد.

1. متقاضیان جهت ثبت اظهارنامه ی برند می بایست با ورود به سامانه ی http://iripo.ssaa.ir اقدام به ثبت برند نمایند. این سامانه جهت ثبت علائم تجاری در نظر گرفته شده است و شما می توانید بدون مراجعه ی حضوری به اداره ی ثبت علائم تجاری، علامت خود را ثبت نمایید.
   پاسخ اداره صرفاً از طریق بخش پیگیری اظهارنامه و خلاصه پرونده قابل مشاهده است و تمامی مکاتبات در خصوص اظهارنامه از طریق همین سامانه، بخش ثبت انواع درخواست (رفع نقص، پرداخت حق الثبت، تمدید، انتقال و ...) امکان پذیر است.
   لذا چنانچه گقتیم، برای ثبت برند پس از ورود به سامانه ی گفته شده می بایست با کلیک روی لینک ثبت نام کلیه ی مراحل را گام به گام طی کنید. لازم است قبل از شروع مراحل، مدارک مورد نیاز را آماده نمایید و آن ها را اسکن کنید.

1. شخص حقیقی: کپی شناسنامه، کارت ملی،کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)، کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
   شخص حقوقی: کپی شناسنامه، کپی کارت ملی،کپی روزنامه ی تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)، کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)، کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
   نکته: در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت، کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد، ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود.
   پس از پایان مراحل، کد رهگیری را دریافت خواهید کرد و در صورت تایید مدارک توسط کارشناس مربوطه، دو نسخه قرارداد به آدرس شما ارسال خواهد شد. شما باید پس از امضای هر دو نسخه یکی از نسخ را به همراه مدارک برابر اصل شده و فیش واریزی به آدرس مرکز ارسال کرده و پس از دریافت مدارک، مراحل ثبت برند شروع خواهد شد.
   بررسی اظهارنامه ثبت برند صرفاً بر اساس اولویت زمان ثبت آن ها در سامانه می باشد. لذا حضور متقاضیان محترم در اداره تاثیری در فرآیند انجام کار ندارد. پس از تکمیل فرم مربوطه توسط متقاضی در سامانه اداره ی مالکیت صنعتی، اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند. در صورتی که اداره به دلیل رعایت الزامات قانونی و عدم وجود مشابه و یا عین برند درخواستی، علامت را قابل ثبت بداند، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند و در صورتی که در مدارک ارسالی و یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقصی وجود داشته باشد ابلاغیه ی رفع نقص می فرستد.
   ابلاغیه ی رد اظهارنامه ثبت برند نیز زمانی اتفاق می افتد که در عنوان و یا تصویر علامت، الزامات قانونی رعایت نشده باشد یا اینکه پس از بررسی مشابه و یا عین علامت درخواستی برای کالاهای مورد نظر شما، قبلاً به نام شخص دیگری ثبت شده باشد وحالت دیگر نیز ممکن است زمانی پیش آید که بخشی از کالاها و یا خدمات قابل ثبت نباشد که در این صورت ابلاغیه ی رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه صادر می شود. در ضمن، تاریخ ابلاغیه ای که در خلاصه پرونده رؤیت می شود به منزله ی تاریخ ابلاغ قانونی تلقی می شود.
   لذا چنانچه گفته شد، اداره ی مالکیت صنعتی، اظهارنامه را از لحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی می کند و در صورتی که علامت را قابل ثبت بداند، اجازه ی انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می کند. لازم به یادآوری است مطابق قانون، ثبت برند اختیاری است، مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید. تبصره ی ماده ی یک قانون ثبت، ثبت علائم و اختراعات مواردی را که دولت، داشتن و ثبت علامت تجارتی را که اجباری و از قاعده ی فوق مستثنی دانسته اعلام کرده و در اجرای این تبصره تصویبنامه ی مورخه 3/2/28 هیئت وزیران ثبت علائم کالاهای زیر را اجباری کرده است: داروهای اختصاصی (اسپسیالیته) مورد استعمال طبی یا بیطاری، مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصصوص باشند، نوشیدنی ها و آب های گازدار، لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.
   طبق قانون، اظهارنامه ی ثبت برند به همراه نمونه علامت و فهرست کالاها یا خدماتی که ثبت برند برای آن ها درخواست شده و بر اساس طبقه بندی قابل اجرا یا طبقه بندی بین المللی باشد به اداره ی مالکیت صنعتی تسلیم می شود. پرداخت هزینه های ثبت برند، بر عهده ی متقاضی است و تمامی هزینه ها برای اظهارنامه با مالک ایرانی فقط از طریق همین سامانه قابل پرداخت است. لذا امکان ثبت درخواست هایی که هزینه ی مربوطه در بانک پرداخت شده باشد وجود ندارد.
   پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت برند، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که در صورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله ی متقاضی ثبت، درباره ی عملی که پس از آگهی اظهارنامه انجام شده دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل، علامت قانوناَ قابل ثبت نبوده است، به دفاع خوانده رسیدگی و در مورد ثبت یا عدم علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می شود. در صورتی که اداره ی مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ی ثبت را به نام متقاضی صادر می نماید.
   مدت اعتبار ثبت برند ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی ثبت آن می باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه ی مقرر قابل تمدید است. یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می شود، برای پرداخت هزینه ی تمدید با پرداخت جریمه ی تاخیر در نظر گرفته می شود. هر ذی نفع می تواند از دادگاه، ابطال ثبت برند را درخواست نماید. رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرا این قانون و آئین نامه ی اجرایی آن ،طبق ماده ی 59 ،در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران می باشد.
   چنانچه کسی تقاضای ثبت علامت بازرگانی معینی را کند و دیگری آن را عین علامت ثبت شده ی خود بداند یا آن را شبیه علامت خود تشخیص دهد به طوری که شباهت مذکور مصرف کنندگان عادی اجناس وی را به اشتباه اندازد می تواند به ثبت برند او اعتراض کند.
   سیستم ثبت علامات تجارتی در ایران طریقه ی اعلامی است. رسیدگی اداره ی ثبت محدود است به اینکه علامت مقررات قانونی نباشد و شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی نداشته باشد. چون تشخیص شباهت بین دو علامت امری است نظری، ممکن است علامت طوری معرفی شده که در بدو امر شباهت با علامت ثبت شده ی قبلی معلوم نگردد یا اینکه صاحب علامت قبلی راجع به درجه ی شباهت با اداره ی ثبت موافق نباشد. زیرا قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات تصریح می کند که شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه اندازد.
   علاوه بر آن ممکن است شخصی هنوز تقاضای ثبت برند خود را ننموده باشد و قبل از آن که او اقدام کند شخص دیگری همان علامت را بخواهد به نام خود ثبت کند. به این جهت ماده ی 16 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد:
   اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند:
   1)کسانی که آن علامت را علامت تجارتی خود می دانند.
   2)کسانی که آن علامت با علامت آن ها به اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه می اندازد.
   در هر یک از دو صورت فوق الذکر اگر معترض، کسی باشد که علامت قبلاَ به اسم او ثبت نشده است باید در حین اعتراض برای خود مطابق مقررات این قانون تقاضای ثبت کرده، حق الثبت و تمام مخارج مربوط به آن را قبلاَ تادیه نماید. در مورد کسانی که موسسه ی آن ها در خارج از ایران واقع است حق اعتراض مشروط به شرط معامله ی متقابل مذکوره در فقره ی دوم ماده ی 4 می باشد. بنابراین اعتراض به ثبت ممکن است قبل از ثبت به عمل آید و یا بعد از ثبت آن.
   اعتراض قبل از ثبت برند:
   اعتراض قبل از ثبت برند باید در ظرف 30 روز از تاریخ انتشار آگهی مربوط به تقاضای ثبت علامت به عمل آید. معترض باید علاوه بر ذکر اسم و شغل و اقامتگاه خود کلیه ی دلایل و مدارک خود را نیز توضیح داده و ضمیمه کند.اداره ی ثبت موظف است در ظرف ده روز از تاریخ وصول اعتراض نامه مراتب را به درخواست کننده ی ثبت ابلاغ کند. چنانچه معترض ظرف 60 روز از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه به متقاضی ثبت اعتراض خود را تعقیب ننمایند علامت تقاضا شده به نام درخواست کننده ی آن به ثبت خواهد رسید.
   اعتراض بعد از ثبت برند:
   چون ممکن است اشخاص ذی نفع متوجه آگهی تقاضای ثبت برند نشوند یا آنکه بعد از ثبت علامت طریقه ی استعمال آن طوری باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد طبق ماده ی 22 قانون ثبت علائم و اختراعات اشخاص ذی نفع می توانند در ظرف سه سال بعد از تاریخ ثبت برند نسبت به آن اعتراض کنند.
   اعتراض به رد تقاضای ثبت برند از طرف اداره ی ثبت:
   اداره ی ثبت قبل از قبولی تقاضای ثبت برند موظف است رسیدگی کند که آیا تقاضای ثبت مطابق اصول پیش بینی شده در قانون تنظیم شده و جزء علائم ممنوعه نیست و همچنین شباهتی با علامات ثبت شده ی قبلی ندارد و چنانچه تشخیص دهد که علامتی واجد شرایط لازم برای ثبت نیست اختیار دارد تقاضای ثبت برند را رد کند. برای حفظ حقوق اشخاص در مورد مقابل تصمیمات اداره ی ثبت قسمت آخر ماده ی 7 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد: در صورتی که تقاضای ثبت برند رد شود علل رد باید صریحاً ذکر گردد.